Aerosolen

Besmettingen van (grote) clusters worden nog altijd stug toegeschreven aan het breken van de 1,5-meterregel zonder dat er aandacht wordt besteed aan de veel logischere besmettingsreden, namelijk dat het virus in de lucht bleef zweven en een tijd lang werd ingeademd. Dit stuk geeft een overzicht van handvatten voor een aanpak besloten openbare ruimtes.

Een berekening waaruit blijkt dat de kans dat je op dit moment door een willekeurig iemand die je tegenkomt in Nederland besmet kan worden via een "directe druppel" binnen een straal van 1,5 meter, 1 op de 1 miljoen is. Volgens het WHO/RIVM is dit vrijwel de enige manier om besmet te worden.

Het leeuwendeel van de COVID-19 besmettingen gebeurt door het inademen van het virus en niet via grotere druppels die in de neus, mond of ogen van een nog niet besmet persoon belanden. Dit artikel geeft een kort overzicht van hoe ik tot deze conclusie kom. Het is tijd dat onze leiders een einde maken aan de hegemonie van het WHO/RIVM en OMT.

Aerosolen-ontkenners zijn wetenschappers die prat gaan op hun wetenschappelijke werkwijze maar in werkelijkheid juist handelen vanuit (on)macht. Ze zijn onwillig om zich open te stellen voor feiten en daarmee verantwoordelijk voor veel onnodige schade. Dit artikel toont de verbijsterende koppigheid waarmee het RIVM de rol van aerosolen blijft ontkennen.

De mondkapjes gaan er komen. Dit is mijn voorstel om op een intelligente manier maatregelen te nemen. Een aanpak gebaseerd op het belonen van het positieve, waardoor je ook een beroep kunt doen op mensen ten aanzien van hun verantwoordelijkheid voor anderen en mensen elkaar daar makkelijker op kunnen aanspreken. Een aanpak die hoort bij een volwassen samenleving in de 21e eeuw.

De autoriteiten maken zich schuldig aan schaamteloze bangmakerij. Intussen blijft men ontkennen dat de belangrijkste besmettingen ontstaan via aerosolen waardoor verkeerde maatregelen leiden tot alle gevolgen van dien. Dit artikel bespreekt het belang van superspreading events en een voorbeeld van foutief onderzoek ingegeven door de 1,5-meter oogkleppen.

Als je enige gereedschap een hamer is, lijkt elk probleem een spijker. Dit artikel laat zien dat het weer een grote invloed heeft op de verspreiding van het virus en dat dit inconsistent is met de druppeltheorie. Door vol te houden dat gestegen aantallen besmettingen komen doordat men kennelijk niet genoeg afstand hield, doet de WHO meer kwaad dan goed.

Dit artikel bespreekt de kwalijke rol van het RIVM bij de rampsituatie in de zorg, het grote belang van aerosols en proportionele maatregelen om te illustreren dat het tijd is dat onze beleidsmakers en politici hun oorspronkelijke standpunt opgeven en stoppen het advies van het RIVM en OMT vrijwel blindelings te volgen.

Op basis van het actueel percentage besmette mensen gevonden tijdens tests en het aantal besmette mensen per 1 miljoen inwoners zou je elke regio/gebied/land in 5 risicogebieden kunnen indelen. Voor de 3 minst veilige risicogebieden geef ik richtlijnen voor de te volgen maatregelen.

Op basis van alle studies die ik gelezen heb, geef ik mijn “best guess” van het belang van de verschillende besmettingsvormen en hoe je daar de risico’s van kunt minimaliseren. Ik denk dat we met deze “best guess” veel verder komen met het bestrijden van het virus en het in standhouden van onze samenleving.

Het laatste rapport van het RIVM toont wederom duidelijk aan dat de kans om buiten besmet te raken vrijwel nihil is en dat Nederland al meer dan 2 maanden onterecht buiten in de 1,5 meter dwangbuis zit. Bestuurlijk Nederland is echter volledig de weg kwijt met Burgemeester Bruls voorop.

Er zijn sterke aanwijzingen dat het bij grootschalige besmettingen tijdens superspreading events niet zozeer komt door een superspreader, maar door omstandigheden die gunstig zijn voor virusdeeltjes om lang te blijven zweven. Het RIVM weigert dit echter te erkennen waardoor we in het najaar forse problemen kunnen verwachten.

Studies tonen aan dat de meeste infecties plaatsvinden via aerosols. Een belangrijk concept hierbij is "the viral dose"; het aantal corona deeltjes dat nodig is om besmet te raken. Hoe meer je er inademt hoe zieker je wordt. Dit artikel geeft een reeks richtlijnen om besmetting te voorkomen.

Een overzicht van alle componenten om zelf uw conclusie te trekken over het belang van aerosolen bij de verspreiding van COVID-19 en de wijze waarop WHO en RIVM met deze informatie omgaan. Welke conclusie u daaruit trekt, is aan u.

Wanneer je de wereldwijde literatuur bekijkt, dan zie je dat steeds meer wetenschappers aandacht vragen voor het grote belang van aerosole verspreiding van het virus. Vanuit het principe “Better safe than sorry” zou de regering daarom direct dienen te starten met het Deltaplan Ventilatie.

Twee video's waarin uitgelegd wordt waarom zo snel mogelijk gestart moet worden met het Deltaplan Ventilatie in Nederland.

Sinds ik heb opgeroepen tot een Deltaplan Ventilatie, krijg ik veel deskundige informatie binnen die ik de komende tijd hier zal delen. Thema's die momenteel aan bod komen zijn: luchthiërarchie, luchtcapaciteit, luchtkwaliteit en het luchtbehandelsysteem.

Bij het debat bij Op1 van 30 juni werd door prof. Voss gedaan alsof er maar één mogelijk standpunt rondom aerosols de juiste is: dat het slechts een kleine rol speelt bij de verspreiding van COVID-19, zoals door RIVM/OMT/WHO wordt beweerd. Echter, er bestaat een grote verscheidenheid aan standpunten/bewijzen van wetenschappers over de hele wereld.

Hier treft u een samenvatting aan van mijn bevindingen van de afgelopen 4 maanden, weergegeven in een artikel in de New York Times van 30 juni 2020. Ook de Nederlandse vertaling van dit artikel vindt u hier.

Sinds maart schrijf ik over Covid-19. Op basis van data analyse, actuele internationale wetenschappelijke studies en logisch redeneren formuleer ik een reeks conclusies over mondbescherming, ventilatie en luchtvochtigheid, verspreiding binnen versus buiten, besmetting via oppervlaktes, de rol van superspreading events, aerosols en de 1,5-meter samenleving.

Op 27-6 verscheen er een uitgebreid interview met mij in het AD. Ook nog eentje met prof. Van Dissel, plus dat net de afgelopen week de sites van het Duitse RIVM en Europese RIVM aangepast waren. Achter elkaar geeft dit een hele goede indruk van de stand van zaken.

Ter voorbereiding van mijn gesprek met het RIVM heb ik hen om het gesprek zo efficiënt mogelijk te laten verlopen vooraf mijn bevindingen gestuurd. Het stuk met daarin de onderbouwing van mijn stellingname dat aerogene verspreiding van het virus de dominante weg is, treft u hieronder aan.

Dit artikel betreft een factcheck van het beruchte addendum, met betrekking tot de verspreiding van influenza en mazelen via de lucht en het effect van de 1,5-meterregel op de afname van besmettingen.

Om echt te zorgen dat er in Nederland in het najaar geen grote tweede golf ontstaat en om te voorkomen dat er ook nieuwe grote nieuwe maatregelen moeten worden genomen, moeten we als de wiedeweerga een Deltaplan Ventilatiesystemen instellen en uitvoeren. Een uitleg van hoe dat Deltaplan eruit zou moeten zien.

De gigantische impact van superspreading events Voor meer info over de SSE’s in de wereld  de grote verzameling van Koen Swinkels. Om superspread events te voorkomen moet men zorgen dat bij evenementen in binnenruimte het virus niet lang in de lucht kan blijven zweven. Goede luchtverversing en hogere luchtvochtigheid zijn daarbij zeer effectief. Tussen nu …

De gigantische impact van superspreading events Lees meer »

De 1,5-meterregel wordt in standgehouden om te verbergen dat we al maanden verkeerd worden geïnstrueerd. Waar het op neer komt, is dat je situaties moet vermijden waar je zwevende virusdeeltjes inademt: ruimtes zonder frisse lucht met een lage luchtvochtigheid en niet te warm. Hoe langer het RIVM achter de feiten aanloopt, hoe groter de schade.

Wells heeft al in 1955 proefondervindelijk vastgesteld dat het overdrachtsgevaar niet komt van grotere druppels, maar van aerosols die direct naar de longen gaan en daar hun vernietigende werk doen. Zijn werk wordt sindsdien gezien als een handboek voor infectiebestrijding, maar wordt nu gebruikt om precies de tegenovergestelde conclusie te onderbouwen.

Half maart stelde ik via Peil.nl vast dat een fors deel van Nederland primaire doodsangst had. Dat was, gezien het nieuws dat op hen afkwam, volkomen begrijpelijk. Maar sindsdien is er steeds meer bekend geworden over het virus. Toch blijft de informatievoorziening en daarmee het sentiment onder de bevolking achter, met alle gevolgen van dien.

Het RIVM zegt geen duidelijke verklaring te hebben voor de relatief hoge aantallen besmettingen en ziekenhuisopnames in Zuid-Holland. In dit artikel zet ik die verklaring heel eenvoudig uiteen. Maar als het RIVM dit overneemt, kunnen de autoriteiten niet blijven roepen dat het aan onze discipline ligt als het virus weer toeneemt.

Ik krijg veel vragen uit allerlei landen waar uitbraken lastig te verklaren zijn. Ik heb met besmette personen gesproken in diverse landen en gekeken naar de weersontwikkelingen aldaar. Ik vond een opmerkelijk patroon dat ik in dit artikel zal delen. Deze conclusies zijn nog niet waterdicht.