Data-R0-IFR

Het heeft er alle schijn van dat de overheid bewust angst zaait. Maar waarom zouden ze dat doen? En hoe gaat dit psychologisch in zijn werk? Dit artikel bespreekt vier casussen met als gemeenschappelijk thema 'het loon van de angst'.

Een opsomming van de verschillende redenen waarom de dataverzameling van de GGD's en de bijbehorende conclusies van het RIVM accuraat noch actueel zijn.

Het gaat een stuk beter dan 2 weken geleden maar niet als het aan het RIVM ligt. De cijfers zijn gebaseerd op 2 weken oude data van de GGD's en de reproductiefactor wordt overschat. De wens om de mensen in het gareel te houden middels een negatieve afspiegeling van de werkelijkheid, gaat voor nauwkeurige informatievoorziening.

Ongeremde duplicaties van DNA-preparaat leiden tot 'false positives'. Wanneer er grote aantallen mensen worden getest met geen of lichte klachten, kunnen deze 'false positives' al snel voor een drastische overdrijving van de daadwerkelijke problematiek zorgen.

Een analyse van interessante informatie van deze week, gevolgd door een vooruitblik op komend najaar. Als men niet de juiste maatregelen neemt dan zijn de kansen op weer een grote uitbraak heel groot.

Video van alternatieve persconferentie van 18 augustus 2020

Ook de laatste twee persconferenties zijn mij wederom rauw op de maag gevallen. Er wordt geen gebruikgemaakt van de nieuwste kennis over het virus. Middels een fictieve persconferentie van premier Rutte, geeft dit artikel een overzicht van wat wij inmiddels weten over het virus en wat voor maatregelen op basis daarvan logisch zouden zijn.

Het weekrapport wordt wederom gebruikt om angst te zaaien. Maar als je gewoon goed naar de data kijkt, zie je dat het op dit moment juist beter gaat. Onder andere aan de hand van periodegemiddelden, de RO-factor, de schatting van het totale aantal dragers en de ic-cijfers wordt dit hier uiteengezet.

Een kritisch perspectief op de volgende onderwerpen: -De foutieve aannames over de uitbraak op camping de Appelhof. -Het falen van de media (en het RIVM) bij de berichtgeving over de besmetting in Dokkum. -Het nooit publiceren van de rapporten van Marion Koopmans. -De (on)zin van het mondkapje in het OV

Aan de hand van 3 testcases wordt aangetoond hoe de overheid er alles aan doet om ons bang te maken en te houden. Wanneer informatie op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden, wordt er nooit verder onderzoek gedaan, maar altijd die conclusie getrokken die het beste past bij het bestaande beleid.

Van Dissel herhaalt kritiekloos onzin van de GGD Fryslan omtrent de uitbraak in Dokkum, maakt een enorme redeneerfout over de gevolgen van de maatregelen en lijkt niet op de hoogte te zijn van ventilatiesystemen in ziekenhuizen. De ultieme doodsteek voor de geloofwaardigheid van het RIVM en de GGD's.

Een kritische blik op de volgende onderwerpen: · Het wonder van Dokkum: 14 mensen op een terras besmet! · Waar blijven de ziekenhuisopnames en sterfgevallen? · “COVID-19 is oorlog, en het eerste slachtoffer is de waarheid” · Het verschil tussen dag en nacht

De weekoverzichten van het RIVM zijn dermate globaal dat het weinig relevante verdiepingsmogelijkheden geeft. Het afnemen van anonieme vragenlijsten bij mensen die getest worden zou deskundigen kunnen helpen te begrijpen hoe de verspreiding in Nederland verloopt en burgers een beter inzicht geven in wat de reële risico's voor hen zijn.

Een berekening waaruit blijkt dat de kans dat je op dit moment door een willekeurig iemand die je tegenkomt in Nederland besmet kan worden via een "directe druppel" binnen een straal van 1,5 meter, 1 op de 1 miljoen is. Volgens het WHO/RIVM is dit vrijwel de enige manier om besmet te worden.

De reproductiefactor die nu bepaald wordt, houdt geen rekening met het grotere aantal uitgevoerde tests. Er worden foute correctiefactoren toegepast. Gezien de ontwikkelingen van de laatste dagen ligt de reproductiefactor eerder onder de 1 dan op de 1,4 die nu gemeld wordt. Zo wordt het R-cijfer van het RIVM geen reproductiefactor, maar een ratjetoefactor.

Op basis van alle studies die ik gelezen heb, geef ik mijn “best guess” van het belang van de verschillende besmettingsvormen en hoe je daar de risico’s van kunt minimaliseren. Ik denk dat we met deze “best guess” veel verder komen met het bestrijden van het virus en het in standhouden van onze samenleving.

De informatievoorziening rondom deze crisis wordt "gepresenteerd" om het gewenste doel te bereiken. Een treffend voorbeeld is de presentatie aan de Tweede Kamer op 25 juni door Prof. Van Dissel. Dit artikel analyseert de data die daar aan bod kwam met enkele zorgwekkende observaties tot gevolg.

Op 27-6 verscheen er een uitgebreid interview met mij in het AD. Ook nog eentje met prof. Van Dissel, plus dat net de afgelopen week de sites van het Duitse RIVM en Europese RIVM aangepast waren. Achter elkaar geeft dit een hele goede indruk van de stand van zaken.

Rutte neemt aan dat de vele besmettingen rond de wedstrijd Valencia - Atalanta in het stadion hebben plaatsgevonden. Een snelle rekensom leert echter dat deze stellige aanname ongefundeerd is. Een illustratie van de erbarmelijke kwaliteit van de informatie waarop hele belangrijke beslissingen worden genomen.

Door de slechte berichtgeving van het RIVM en de media overschat een groot deel van de Nederlandse bevolking de kans om ernstig ziek te worden van corona enorm met alle gevolgen van dien. Daarom een uitgebreide beschrijving van de feitelijke risico's die je in Nederland loopt.

Goede, actuele informatie is essentieel tijdens een crisis maar het RIVM faalt jammerlijk. Dit artikel illustreert aan de hand van twee voorbeelden hoe we worden misleid met data. Zeker nu er zoveel belang wordt gehecht aan "het dashboard", wordt het tijd dat de autoriteiten rekening houden met het GIGO-effect: garbage in, garbage out.

Het RIVM zegt geen duidelijke verklaring te hebben voor de relatief hoge aantallen besmettingen en ziekenhuisopnames in Zuid-Holland. In dit artikel zet ik die verklaring heel eenvoudig uiteen. Maar als het RIVM dit overneemt, kunnen de autoriteiten niet blijven roepen dat het aan onze discipline ligt als het virus weer toeneemt.

De wet van de grote getallen zegt dat uitschieters minder effect hebben als je met grote aantallen te maken hebt. Dit werkt ook andersom: bij kleine aantallen kunnen irrelevante uitschieters zwaar doorwerken. Dit artikel laat zien hoe op dit vlak compleet de plank wordt misgeslagen om eventuele stijgingen te kunnen blijven wijten aan ons gedrag.

Een prachtig voorbeeld van hoe de data wordt misbruikt om een alarmistisch beeld te schetsen. Wallinga waarschuwt dat de reproductiefactor weer boven de 1 is uitgekomen, maar als je de data goed bekijkt, besef je dat er simpelweg sprake is van een wekelijkse fluctuatie waarbij op maandag meer mensen worden opgenomen dan op zaterdag of zondag.

Het is in de huidige crisis cruciaal om goed met getallen om te gaan en cijfers correct te interpreteren. Dat is zeker het geval nu het aantal tests enorm is toegenomen. Dit artikel laat zien hoe onze autoriteiten de invloed van zgn. "false positives" negeren bij hun weergave van de situatie.

Een correcte berekening van het reproductiefactor op basis van ziekenhuisopnames toont aan dat deze al geruime tijd niet boven de 1 is geweest. Professor Wallinga is hiervan op de hoogte, maar kiest ervoor, om op basis van foutieve cijfers deze boven de 1 uit te laten komen. Een schandalige vorm van bangmakerij.

Aan de hand van de problemen met de dagelijkse opgave van ziekenhuisopnames en de data in relatie tot het testen, is het duidelijk te zien dat zowel beleidsmakers als betrokken uitvoerders zo weinig verstand hebben van data-analyse dat het ook nog steeds een complete puinhoop is.

In Noorwegen lieten ze sinds begin mei al veel meer toe. En toch zijn er daar tussen 21 en 27 mei maar 10 nieuwe besmettingen per dag geconstateerd en is het aantal sterfgevallen gestegen met nul. In dit stuk beargumenteer ik hoe dit komt en waarom Nederland dus een enorme fout maakt door sportscholen, bijvoorbeeld, dicht te houden.

Norway eased its restrictions considerably in the beginning of May. And yet, they counted just 10 new infections between 21 and 27 May, and the dead toll has increased by zero. This article explains why that is, and how the Netherlands are making a huge mistake by keeping gyms, for example, closed.

In een achteruitkijkspiegel kunnen objecten dichterbij of verder weg lijken dan ze zijn. Dit maakt de vergelijking die Van Dissel op 20 mei maakte, treffender dat hij zelf moet hebben gedacht. Niet alleen loopt de reproductiefactor sowieso al 14 dagen achter op de feiten, maar de informatie waarop dit getal is gebaseerd komt ook nog vertraagd binnen.