Kazachstan aan de Rijn

Leestijd: 3 minuten

Kazachstan aan de Rijn

Vanavond zal in Reporter uitgebreid aandacht worden geschonken aan de Enschedese Ontuchtzaak uit 1999. Wie het rapport van de Commissie Vermeulen uit december 2007 gelezen heeft, weet al voldoende van de zaak om vast te stellen dat het een schande is dat de veroordeelde 8 maanden later nog steeds gevangen zit.

Het rapport van deze “Posthumus Commissie”, (het tweede van de drie rapporten van CEAS) geeft -wederom- een goed inzicht in hoe het OM en de politie bij het onderzoek alleen ermee bezig is om degene die zij als dader zien veroordeeld te krijgen.
Daarbij dient nog aangetekend te worden dat ik uit welingelichte kringen heb vernomen dat bij deze commissie, geleid door een vrouwlijke Advocaat Generaal uit Leeuwarden (Vermeulen), de voorzitster er veel aan gedaan heeft om het OM nog zo goed mogelijk uit dit rapport te laten komen.

Soms lees je dan ook rare tegenstellingen, waarbij je uit de feiten kan destilleren dat de onderhavige zaakofficier vele steken heeft laten vallen (als ik het eufemistisch stel), en op andere plekken in het rapport wordt gesteld dat de zaakofficier niet anders kon doen dan wat zij gedaan had. Blijkbaar had het rapport meerdere auteurs.

Desondanks herken je de bekende patronen.

Getuigen die gestuurd worden in de juiste richting. Processen Verbaal die niet aangeven wat er echt is gezegd en gebeurd. Getuigen deskundigen die met meningen kwamen die het OM niet beviel werden “kaltgestellt”. Ontlastende informatie werd genegeerd of niet aan de rechter gepresenteerd. En natuurlijk werd ook bij het redeneren basale fouten gemaakt tegen de logica.
En de rechters, die gingen volledig mee met het sprookje die het OM voorschotelde.

Patronen die we helaas uit een aantal andere zaken al zo goed kennen EN DIE NAAR MIJN STELLIGE OVERTUIGING ERVOOR HEBBEN GEZORGD DAT ALLEEN AL IN DE LAATSTE 15 JAAR IN NEDERLAND MINSTENS 50 LANGDURIG GESTRAFTEN ONSCHULDIG ZIJN VEROORDEELD.

Dit rapport van de CEAS werd in december 2007 uitgebracht. Dit stond erover in De Volkskrant. En dit was de-geruststellende- reactie toen van het OM.

Inmiddels zijn we bijna 8 maanden later.

En voor de gevangene (en veroordeelden) is er nog niets veranderd. Vanavond gaat Reporter er dus aandacht aan besteden en vanmorgen konden we al wat hierover in De Telegraaf lezen.

Niet alleen meldt een kroongetuige dat wat ze gezegd heeft (of beter, van wat er opgeschreven was van wat ze gezegd heeft) niet waar was. Het toen 11-jarige meisje zegt “,,Het is niet gebeurd, ik weet het heel zeker.” Ze zegt ,,geen idee“ te hebben waarom ze destijds haar ouders en oom beschuldigde van de incest. ,,Misschien dat de politie zo veel druk op ons zette. Dat ons gewoon de woorden in de mond zijn gelegd.”

En over Professor de Roos, die lid was van de Commissie Vermeulen, en zich dus in deze zaak heeft verdiept wordt in het artikel van De Telegraaf het volgende gezegd:

Opmerkelijk is dat de commissie-Posthumus alleen advies uitbrengt over eventueel hernieuwd onderzoek naar een strafzaak, maar dat ze inhoudelijk geen oordeel velt. Commissielid Theo de Roos doet dat in het tv-programma Reporter wel. Hij zegt dat het hof de kritiek van de getuigen-deskundigen niet had mogen negeren.
Volgens het commissielid heeft het hof daarbij alle drie rapporten terzijde gelegd. ,,Dat vind ik echt moeilijk te begrijpen, dat men dan toch tot een bewezenverklaring komt.“ De Roos stelt zelfs dat de verdachten vrijspraak hadden moeten krijgen.

Een aanrader dus deze uitzending van Reporter.

Misschien ook voor onze volksvertegenwoordiging, onze Minister van Justitie en de leden van de Hoge Raad.
Waarbij zij zich kunnen afvragen waarom zoiets in Nederland is gebeurd.
Hoe het kan dat 8 maanden na het uitbrengen van het rapport van de Commissie Vermeulen er iemand nog steeds in de gevangenis zit.

En vooral: of de nieuwe plannen van de Minister ten aanzien van herzieningen wel snel geleid zou hebben tot een correctie in deze zaak!
Het antwoord luidt volmondig: NEE.
Niet alleen is in deze plannen de onderzoeksmogelijkheid beperkt tot het bureau van de Procureur Generaal bij de Hoge Raad (die o.a. haar mensen recruteert vanuit het OM en de rechterlijke macht), maar ook omdat de ondergrens is ”veroordeeld tot 12 jaar“.

Helaas zal voor Nederland het etiket ”Kazachstan aan de RIjn” nog lang geldig zijn.
Want we zullen wel in slaap gesust worden met het feit dat de bewuste veroordeelden toch de daders wel zijn, zelfs als de veroordeling niet helemaal goed is gegaan, en als zijn veroordeling toch wordt herzien zal wel gemeld worden dat het een hoge uitzondering betreft.
Maar dat laatste is aantoonbare onzin. Daarvoor zijn de patronen van het falen van OM, politie, maar ook rechters, te veel herkenbaar over verschillende zaken heen.

U heeft zojuist gelezen: Kazachstan aan de Rijn.

Volg Maurice de Hond op Twitter | Facebook | LinkedIn | YouTube.

Blijf onze site steunen door af en toe een (kleine) donatie. Klik hier.